Paris-Dakar voor dummies

Lieve mensen!!

Hoe gaat het met jullie?? Hier prima! Het is alweer even geleden, maar ik leef nog steeds, ben nog niet opgegeten door een slang, malariamuggen houden zich rustig en voedselvergiftiging heeft zich ook nog niet voorgedaan ;)

Het werk is inmiddels al even bezig en tot nu toe bevalt het goed! Fijne collega’s, de ventilator draait op volle toeren en er is genoeg afwisseling. Ik ben veel bezig met literatuurstudie en ik maak een begin aan mijn artikel. De eerste vrouwen zijn inmiddels het veld ingestuurd om de lijst van meisjes die mogelijk mee kunnen doen aan het onderzoek te updaten. Ze zijn goed bezig en zelfvertrouwen en emancipatie ontwikkeld zich! We zijn een paar keer op supervisie gegaan om te kijken hoe het gaat. Supervisie houdt in: op de brommers door het landschap crossen richting de dorpjes om vervolgens bij de hutjes te vragen of de mensen de vrouw hebben gezien. De vrouwen hebben niet allemaal mobieltjes, dus het kan wel ff duren voor ze gevonden zijn! Als ze eenmaal terecht zijn, kijken we hoe ze het doen en of er nog aanwijzingen gegeven moeten worden. Door deze fieldtrips zie ik steeds meer van het land en de leefomstandigheden van de mensen;

Een kleine impressie : Over de smalle ‘weggetjes’ tussen de bosjes en struiken door, langs de geclusterde ‘dorpjes’ waar hele boerderijen rondlopen. Mensen hangen in de schaduw. Beetje haar invlechten, baby’s de borst geven, en spelende kinderen. Was wordt gedroogd op de afgekapte rietstengels/strohalmen en hier en daar een waterput/pomp. Vrouwen met bossen takken op hun hoofd en baby’s op hun rug al fietsend om water te halen. Dit is overleven, maar ze blijven allemaal erg vriendelijk en het ziet er naar uit dat ze positief zijn. De ‘chef de village’, vaak in de schaduw van de grootste boom van het dorp, wordt de hand geschud en kommetjes bruine soep (wat water moet voorstellen) worden vriendelijk afgeslagen. Terwijl we lekker aan het tuffen zijn in de warme fohn, begin ik verdacht veel op een tomaat te lijken… Annie de R. was er trouwens ook bij tijdens het tripje de kreeft onder de helm ontbrak. ;)

Tijdens zo’n supervisie tocht waren we om een uurtje of 2 allemaal uitgedroogd en hadden Dorst (geen water meegenomen…) en in een soort van bar vroegen we om een verfrissende cola oid… Het enige wat ze hadden was het sterkste nationale bier… Als je vocht nodig hebt, dan heb je vocht nodig. Dus guess what?! Het werd steeds gezelliger ;) Lichtelijk aangeschoten zijn we weer op de brommer gestapt en Ade en ik hebben nog een mooie schuiver gemaakt onderweg in het losse zand (we vielen zacht!). Dus als oranje marsmannetjes kwamen we terug in het ziekenhuis, echt een toptrip, deze mini Dakar rally! :D ‘Werk’ als dit hou ik nog wel even vol! ;)

’s Avonds na het werk zitten we vaak bij een paar collega studenten thuis en wordt er meestal een kippetje verorberd. Of jullie willen of niet, het kippenverhaal continues…, dit keer had ik een nekje te pakken, brrr, van schrik gooide ik het terug. Per ongeluk pakte ik er nog één, en ik besloot geen mietje te zijn en hem gewoon op te eten, maar toen ik de nekwerveltjes voelde heb ik hem toch maar aan de kant gelegd. Volgens mij ben ik hier de enige die hier last van heeft?! ;)

De broeders laten me nog steeds redelijk met rust, kreeg laatst wel wat bidprentjes van Jezus in mijn handen gedrukt, die liggen nu ergens op een tafeltje… Ik werd vorige week zondag wel opgeschrikt door een ruwe moordpartij.. Ze hadden een slang ontdekt en waren die hardhandig met stokken en stenen aan het bewerken, arme slang.. Blijkbaar zijn ze toch niet zo vredelievend als ze eruit zien ;)

Verder viel van de week de elektriciteit vaak uit ’s avonds, maar met de volle maan was het goed te doen, die geeft echt superveel licht, heel mooi! Helaas nog net te weinig om goed te kunnen lezen, dus de kinderen die normaal in het licht van de lantaarnpaal zitten te studeren, omdat ze thuis geen licht hebben, kunnen dan nergens terecht.. Als ik die armoede soms zie, zou ik willen dat ik miljonair was zodat ik kon helpen. Dan zou ik de moeders gelijk ook van luiers voorzien, voor alle baby’s die op de rug gedragen worden met doeken. Ik voelde laatst namelijk lekkere frisse spetters op mijn voeten, bleek dat de baby op de rug van de vrouw naast me op mij aan het plassen was!! Hmm… ;)

Maar goed, over het algemeen gaat het hier dus lekker zijn gangetje, mijn stagebegeleidster is er één met een hart van goud en het duo-penotti effect met de locals wordt met de dag minder! :) Enige minpuntje: gisteren is mijn fiets door de politie in beslag genomen (Sabine gaat hem zo op eisen!), ik reed zonder licht.. Ben ik nou in NL of Burkina!? A.s. weekend het Fespaco film festival in Ouagadougou, ben benieuwd!
Heeeeel veel liefs voor iedereen en kijk uit naar jullie berichtjes :)!! Dikke kus X Carlijn of Lamoussa (Carlijn is hier te moeilijk ;))
p.s. ik beloof dat jullie volgende keer minder lang hoeven lezen ;)